Skopiuj link
Z powyższego wynika zatem, że praca nadliczbowa kierowników wyodrębnionych komórek organizacyjnych dopuszczalna jest wyjątkowo, w przypadku szczególnych potrzeb pracodawcy. W zamian za pracę w godzinach nadliczbowych występującą w innych dniach niż niedziele i święta kierownicy wyodrębnionych komórek organizacyjnych nie zachowują prawa do wynagrodzenia.
W praktyce przepisy dotyczące pracy nadliczbowej świadczonej przez kierowników wyodrębnionych komórek organizacyjnych są przez pracodawców dość często interpretowane nieprawidłowo. Zakłada się bowiem, że ta grupa pracowników może świadczyć pracę w godzinach nadliczbowych bez żadnej szczególnej rekompensaty z tego tytułu. Podczas gdy ustawodawca wyraźnie zaznaczył, że praca w godzinach nadliczbowych może być przez tych pracowników świadczona wyjątkowo i tylko w takim przypadku, jeżeli nie przypada na niedzielę bądź święto, nie zostanie zrekompensowana szczególnym wynagrodzeniem. W innym przypadku pracownicy ci zachowują prawo do rekompensaty finansowej z tytułu pracy nadliczbowej.
Jak słusznie zauważył Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 5 lutego 1976 r. (sygn. akt I PRN 58/75) „przepis art. 135 k.p. nie upoważnia zakładów pracy do stosowania takich rozwiązań organizacyjnych, które w samym swoim założeniu rodzą konieczność wykonywania pracy stale w godzinach nadliczbowych przez pracowników zajmujących kierownicze i inne samodzielne stanowiska. Pod rządami kodeksu pracy praca takich pracowników w godzinach nadliczbowych dopuszczalna jest również tylko wyjątkowo, "w razie konieczności" (art. 135 § 1 k.p.)”. Linia orzecznicza w tym zakresie została utrzymana, o czym może świadczyć chociażby wyrok Sądu Najwyższego z dnia 5 marca 2014 r., wydany w sprawie o sygn. akt II PK 135/13, w którym Sąd Najwyższy stwierdził, iż „osoby zajmujące stanowiska kierownicze są uprawnione do wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych, jeśli wykonują ją stale i z powodu złego zorganizowania czasu pracy przez zatrudniającego”.