Skopiuj link
Pamiętać jednak należy, iż o zastosowaniu podwyższonych kosztów uzyskania przychodów decyduje wyłącznie fakt osiągnięcia przez podatnika przychodu za wykonanie czynności (utworu) będącej przedmiotem prawa autorskiego. Co prawda w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zdefiniowano takich pojęć jak „twórca” czy „korzystanie przez twórców z praw autorskich”, jednak ustawodawca odsyła w tym względzie do odrębnych przepisów, przez które należy rozumieć ustawę z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Przed zastosowanie preferencyjnych kosztów uzyskania przychodów płatnik powinien zatem ocenić, czy wykonywana przez pracownika praca nosi przejawy działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Przypomnieć należy, iż w przedmiotem prawa autorskiego są w szczególności utwory:
- wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe),
- plastyczne,
- fotograficzne,
- lutnicze,
- wzornictwa przemysłowego,
- architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne,
- muzyczne i słowno-muzyczne,
- sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne,
- audiowizualne (w tym filmowe).
Ponadto, jak podkreślają organy podatkowe, w rozumieniu prawa autorskiego jako twórczy traktowany jest taki rezultat działalności, który na tyle związany jest z osobą twórcy, że jest mało prawdopodobne, aby inna osoba podejmująca identycznie skierowany wysiłek twórczy uzyskała analogiczny lub zasadniczo zbliżony rezultat.