Skopiuj link
Podstawa zatrudnienia
Jako grupa pracownicza podlegająca szczególnej i dodatkowej ochronie może być co do zasady zatrudniona w zakładzie w dwóch trybach tzw. prac lekkich lub przygotowania zawodowego. Pierwsza z form ma charakter zarobkowy i jest obostrzona wymogami wynikającymi z art. 2001 i art. 2002 kodeksu pracy. Druga natomiast ma przygotować młodocianego do zawodu.
Zgodnie z art. 194 kodeksu pracy do zawierania i rozwiązywania z młodocianymi umów o pracę w celu przygotowania zawodowego mają zastosowanie przepisy kodeksu dotyczące umów o pracę na czas nieokreślony ze zmianami przewidzianymi w art. 195 i 196, tj. dotyczącymi treści samej umowy o pracę w celu przygotowania zawodowego oraz przesłanek wypowiedzenia umowy.
Po zdaniu egzaminu więc zatrudnienie młodocianego nie kończy się. Nie można więc uznać, iż umowa w celu przygotowania zawodowego rozwiązuje się z upływem okresu na jaki była zawarta. Należy zastosować tryby ustania stosunku pracy z art. 30 § 1 kodeksu pracy.
W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 28.05.1996 r. w sprawie przygotowania zawodowego młodocianych i ich wynagradzania ustawodawca dopuścił jeden tylko wyjątek umożliwiający „terminowe” zatrudnienie pracownika młodocianego. W świetle bowiem § 9 pracodawca zatrudniający w celu nauki zawodu większą liczbę młodocianych, niż wynika to z jego potrzeb, może zawierać z młodocianymi umowy o pracę w celu przygotowania zawodowego na czas określony, jednak nie krótszy niż okres kształcenia określony w przepisach lub okres kształcenia wymagany do przystąpienia do egzaminu kwalifikacyjnego na tytuł czeladnika.
Ochrona zdrowia
Kolejnym obszarem wymagającym uwagi są przepisy związane bezpośrednio z ochroną zdrowia pracowników młodocianych, a konkretnie z zaświadczeniami lekarskimi.
Wolno zatrudniać tylko tych młodocianych, którzy przedstawią świadectwo lekarskie stwierdzające, że praca danego rodzaju nie zagraża ich zdrowiu (art. 191 § 1 pkt 2 kodeksu pracy). Z art. 201 § 1 kodeksu pracy wynika natomiast, iż młodociany podlega wstępnym badaniom lekarskim przed przyjęciem do pracy oraz badaniom okresowym i kontrolnym w czasie zatrudnienia.
Zanim więc pracownik młodociany podejmie tzw. praktyczną naukę zawodu, powinien być „przebadany”. Świadectwo lekarskie wskazane w art. 191 § 1 pkt 2 kodeksu pracy wydawane jest w trybie rozporządzenia Ministra Zdrowia z 11 sierpnia 2010 r. w sprawie badań lekarskich kandydatów do szkół ponadpodstawowych i ponadgimnazjalnych (…). Kandydaci do szkół ponadpodstawowych, którzy w trakcie praktycznej nauki zawodu są narażeni na działanie czynników szkodliwych, muszą poddać się badaniom lekarskim, mającym na celu ocenę możliwości podjęcia kształcenia ze względu na stan zdrowia. Badania lekarskie, mające na celu ocenę możliwości pobierania nauki, uwzględniającą stan zdrowia i zagrożenia występujące w miejscu odbywania praktycznej nauki zawodu przeprowadza lekarz spełniający dodatkowe wymagania kwalifikacyjne, określone w trybie art. 229 § 8 pkt 4 K.p. Skierowanie na badanie lekarskie wystawia szkoła (§ 3 rozporządzenia z 11 sierpnia 2010 r.).
Podsumowując….
Mając na uwadze szczególny charakter zatrudnienia młodocianych pamiętajmy więc o uzyskaniu świadectwa lekarskiego stwierdzającego, że praca danego rodzaju nie zagraża ich zdrowiu. Co do zasady też po zdaniu egzaminu nie rozwiązujmy umowy z upływem okresu, na jaki została zawarta.