Skopiuj link
Rozwiązanie umowy o pracę z upływem prawidłowego okresu wypowiedzenia
Art. 49 k.p. określa konsekwencje zastosowania przez pracodawcę krótszego niż wymagany okresu wypowiedzenia. Stosownie do dyspozycji tego przepisu, w razie zastosowania okresu wypowiedzenia krótszego niż wymagany, umowa o pracę rozwiązuje się z upływem okresu wymaganego, a pracownikowi przysługuje wynagrodzenie do czasu rozwiązania umowy.
Przepis ma zastosowanie przede wszystkim w przypadku, gdy pracodawca przyjmuje okres wypowiedzenia krótszy niż wynikający z obowiązujących w tym zakresie przepisów. Jednakże będzie on miał również zastosowanie, gdy mimo zastosowania prawidłowego okresu wypowiedzenia, pracodawca niezgodnie z prawem określi termin zakończenia stosunku pracy.
Skutek z art. 49 k.p. następuje z mocy prawa. Jego nastąpienie nie jest uzależnione od podjęcia przez pracownika jakichkolwiek dodatkowych działań, w szczególności wystąpienia do sadu pracy z odwołaniem od wypowiedzenia umowy o pracę. Jak wyjaśnił bowiem Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 28 lutego 2012 r., „przepis ten ma o tyle wyjątkowy charakter, że ustanawia specyficzny skutek naruszenia przez pracodawcę przepisów o wypowiadaniu umów o pracę. Skutkiem tym nie jest względna bezskuteczność wypowiedzenia lecz "przesunięcie" daty ustania stosunku pracy. Do wystąpienia przewidzianych w art. 49 k.p. skutków zastosowania krótszego niż wymagany okresu wypowiedzenia nie jest konieczne skuteczne podważenie w odrębnym procesie – jak to określił Sąd Okręgowy – legalności wypowiedzenia. Uprawnienie przewidziane w art. 49 k.p. jest niezależne od roszczeń z art. 45 § 1 k.p.” (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 28 lutego 2012 r., sygn. akt I PK 106/11).
Zastosowanie krótszego niż wymagany okresu wypowiedzenia nie podważa wypowiedzenia i nie skutkuje jego bezskutecznością lub nieważnością.
Wynagrodzenie do czasu rozwiązania umowy
Z dyspozycji art. 49 k.p. wynika, iż pracownikowi, w stosunku do którego zastosowano okres wypowiedzenia krótszy niż wymagany, przysługuje wynagrodzenie za okres, do którego umowa o pracę winna trwać. Jego wysokość należy określić zgodnie z zasadami obowiązującymi przy ustalaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop (§ 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 29 maja 1996 r. w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz. U. z 1996 r., nr 62, poz. 289
z późn. zm.).
Roszczenia pracownika o zapłatę wynagrodzenia za okres wypowiedzenia przedawniają się w terminie określonym w art. 291 § 1 k.p., tj. 3 lat od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne. W wyroku z dnia 2 października 1990 r. Sąd Najwyższy stanął bowiem na stanowisku, zgodnie z którym „należy stwierdzić, że termin zawity dochodzenia roszczeń ustanowiony art. 264 § 1 k.p. dotyczy wyłącznie roszczeń o uznanie wypowiedzenia za bezskuteczne lub o przywrócenie do pracy czy o odszkodowanie, o jakim mowa w art. 45 § 1 k.p. Termin ten nie odnosi się natomiast do innych roszczeń, choćby wynikających z naruszenia przepisów prawa dotyczących wypowiadania umów o pracę, np. do roszczenia o wynagrodzenie za pracę z tytułu zastosowania błędnego okresu wypowiedzenia (art. 49 k.p.). Do roszczeń tych znajduje zastosowanie termin przedawnienia z art. 291 § 1 k.p.” (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 2 października 1990 r., sygn. akt I PR 273/90).
Świadectwo pracy
Pracodawca, który zastosował krótszy niż wymagany okres wypowiedzenia, obwiązany jest wskazać w treści świadectwa pracy jako datę rozwiązania stosunku pracę datę, w której stosunku pracy winien się rozwiązać, gdyby zastosowano prawidłowy okres wypowiedzenia. Nie może jako data rozwiązania stosunku pracy zostać wpisana data wynikająca z zastosowania skróconego okresu wypowiedzenia. Jeżeli pracodawca wpisałby do świadectwa pracy taką datę, pracownik uprawniony byłby do wystąpienia z wnioskiem o sprostowanie świadectwa pracy. Takie żądanie byłoby w pełni uzasadnione.
Radca Prawny
Dominika Zarzycka-Dudek
[email protected]
Masz pytanie? Napisz do naszego Eksperta