Skopiuj link
Strony umowy
Praktyka absolwencka odbywana jest na podstawie umowy o praktykę absolwencką zawieranej przez podmiot przyjmujący na praktykę z praktykantem (art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 17 lipca 2009 r. o praktykach absolwenckich (Dz.U. z 2009 r., nr 127, poz. 1052 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą).
Z dyspozycji art. 2 ust. 1 ustawy wynika, iż podmiotem przyjmującym na praktykę może być osoba fizyczna, osoba prawna albo jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej. Ustawodawca nie wprowadził dodatkowych warunków, jakie powinien spełniać podmiot przyjmują na praktykę. Mając jednak na względzie okoliczność, iż celem praktyk absolwenckich jest ułatwienie absolwentom uzyskiwania doświadczenia i umiejętności praktycznych niezbędnych do wykonywania pracy (art. 1 ust. 1 ustawy), uznać należy, iż powinien to być podmiot, u którego praca pozwoli na uzyskiwania kwalifikacji niezbędnych w dalszej karierze zawodowej.
Praktykantem jest osoba, która ukończyła co najmniej gimnazjum lub ośmioletnią szkołę podstawową i w dniu rozpoczęcia praktyki nie ukończyła 30 roku życia. Może zostać nim również osoba, która ukończyła szkołę za granicą. Osoba ta powinna jednak posiadać świadectwo ukończenia szkoły za granicą, uznane za równorzędne świadectwu ukończenia polskiego gimnazjum lub ośmioletnią szkołę podstawową zgodnie z art. 93 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.) (art. 2 ust. 1, 2 ustawy).
Dla zawarcia umowy o praktyki absolwenckie bez znacznie jest okoliczność, iż wcześniej praktykant świadczył pracę na rzecz innego podmiotu na podstawie umowy o pracę lub umowy cywilnoprawnej.
Treść umowy
Treść umowy o praktyki absolwenckie określa art. 5 ust. 2 ustawy.
Z przepisu tego wynika, iż umowa powinna określać w szczególności:
- rodzaj pracy, w ramach której praktykant ma uzyskiwać doświadczenie i nabywać umiejętności praktyczne;
- okres odbywania praktyki;
- tygodniowy wymiar czasu pracy w ramach praktyki;
- wysokość świadczenia pieniężnego należnego praktykantowi, jeżeli praktyka ma być odbywana odpłatnie.
Określając w umowie o praktyki absolwenckie rodzaj pracy strony winny pamiętać, iż w powinna to być praca, w ramach której praktykant uzyskuje kwalifikacje zawodowe. Nie może to być jednak praca szczególnie niebezpieczna w rozumieniu przepisów wydanych na podstawie art. 23715 k.p. (art. 5 ust. 3 ustawy).
Maksymalny czas trwania umowy o praktyki absolwenckie wynosi 3 miesiące (art. 5 ust 4 ustawy). Przy czym, jeżeli ten sam podmiot przyjmujący na praktyki i ten sam praktykant zawrą kilka następujących po sobie umów o praktyki absolwenckie, łączny czas ich trwania maksymalnie wynosić może 3 miesiące (art. 5 ust. 5 ustawy).
Strony obowiązane są określić w umowie również tygodniowy wymiar czasy pracy praktykanta. Powinien on być kształtowany stosownie do potrzeb związanych z przyuczeniem praktykanta do pracy. Praktyka może być odbywana zatem zarówno w pełnym, jak i w niepełnym wymiarze czasu pracy.
Obowiązek określenia w umowie o praktyki absolwenckie wynagrodzenia należnego praktykantowi powstaje, w przypadku gdy praktyka świadczona jest odpłatnie. Wysokość miesięcznego świadczenia pieniężnego należnego praktykantowi nie może przekraczać dwukrotnej wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę (art. 3 ustawy).
Zastrzeżenie w umowie o praktyki absolwenckie wynagrodzenia dla praktykanta ma istotne znaczenie dla możliwości jej wcześniejszego rozwiązania. Jeżeli praktyka odbywana jest nieodpłatnie, umowa może zostać rozwiązana na piśmie w każdym czasie. Natomiast w przypadku gdy praktyka odbywana jest odpłatnie, umowa może zostać rozwiązana na piśmie z zachowaniem siedmiodniowego terminu wypowiedzenia (art. 5 ust. 6 ustawy).
Stosowanie przepisów Kodeksu pracy
Umowa o praktyki absolwenckie nie jest umową prawa pracy. Jest to umowa prawa cywilnego. W związku z tym nie mają do niej zastosowania przepisy Kodeksu Pracy. Wyjątki przewiduje art. 4 ustawy. Z przepisu tego wynika, iż do praktyk absolwenckich mają zastosowanie:
- art. 183a-183e k.p. – zakaz dyskryminacji i równe traktowanie
w zatrudnieniu; - art. 129 § 1 k.p. – przeciętny dobowy i tygodniowy wymiar czasu pracy;
- art. 131 § 1 k.p. – przeciętny tygodniowy czas pracy;
- art. 132 § 1 k.p. – norma minimalnego dobowego odpoczynku;
- art. 133 § 1 k.p. – norma minimalnego tygodniowego odpoczynku;
- art. 134 k.p. – prawo do przerwy;
- art. 1517 k.p. – czas pracy w porze nocnej.
Kształtując umowę o praktyki absolwencki strony winny mieć na względzie treść w/w przepisu Kodeksu pracy.
Radca Prawny
Dominika Zarzycka-Dudek
Masz pytanie? Napisz do naszego Eksperta