Skopiuj link
Na pracodawcy ciąży obowiązek skierowania pracownika powracającego do pracy po chorobie trwającej dłużej niż 30 dni na badania kontrolne. Nie może on bowiem dopuścić do pracy pracownika, który nie posiada aktualnego orzeczenia lekarskiego stwierdzającego brak przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku w warunkach pracy opisanych w skierowaniu na badania lekarskie (art. 229 § 4 kodeksu pracy).
Kontrolne badania lekarskie powinny zostać przeprowadzone w miarę możliwości w godzinach pracy pracownika. Należy pamiętać, że pracodawca nie może wymagać od pracownika, aby ten udał się na badania w czasie przebywania na zwolnieniu lekarskim. Może to uczynić najwcześniej w pierwszym dniu po zakończeniu okresu zwolnienia, ale przed przystąpieniem do pracy. Za czas niewykonywania pracy w związku z przeprowadzanymi badaniami pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia, a w razie przejazdu na te badania do innej miejscowości przysługują mu należności na pokrycie kosztów przejazdu według zasad obowiązujących przy podróżach służbowych.
Zgodnie z art. 211 kodeksu pracy poddanie się takim badaniom stanowi jeden z podstawowych obowiązków pracownika w zakresie przestrzegania bezpieczeństwa i higieny pracy. Tym samym niezastosowanie się do powyższych przepisów może skutkować nałożeniem kary porządkowej, o czym stanowi art. 108 kodeksu pracy. Co więcej, pracownik, który odmawia poddania się badaniom kontrolnym, nie może rozpocząć pracy, a tym samym nie przysługuje mu wynagrodzenie.
Gdy niezdolność pracownika do wykonywania pracy z powodu choroby trwała krócej niż 30 dni, pracodawca nie ma obowiązku kierowania go na badania kontrolne. Może jednak zlecić wykonanie tych badań, ale musi uzyskać na to zgodę pracownika. Bez takiej zgody pracodawca nie może narzucić pracownikowi wykonania badań kontrolnych, jeśli okres zwolnienia nie przekroczył 30 dni.