Czy w takiej sytuacji okres zasiłkowy powinien być liczony od nowa, czy bierze się pod uwagę również okres pracy w celu przygotowania zawodowego u tego samego pracodawcy?
Zgodnie z art. 36 ust. 4 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 roku o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa za wynagrodzenie przyjęte do podstawy wymiaru zasiłku uważa się przychód pracownika jaki osiągnął u tego samego płatnika w okresie nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego, w trakcie, którego powstała niezdolność do pracy.
Pracownik młodociany podlega ubezpieczeniom w ZUS na takich samych zasadach jak pozostali, zatrudniani w ramach stosunku pracy. Młodociany, podobnie jak każdy pracownik, nabywa prawo do wynagrodzenia za czas choroby po 30-dniowym okresie wyczekiwania, z wyjątkiem sytuacji, gdy niezdolność do pracy została spowodowana wypadkiem przy pracy lub gdy pomiędzy zakończeniem nauki w gimnazjum a podjęciem pracy nie minęło więcej niż 90 dni (art. 4 ust. 3 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa).
Umowa o pracę zawarta po zakończeniu edukacji stanowi kontynuację pracy w tym samym tytule do ubezpieczenia chorobowego. Wobec tego, jeżeli pracownik rozchoruje się przed upływem 12 miesięcy od momentu podpisania umowy o pracę należy przyjąć, że w podstawie wymiaru zasiłku uwzględnia się średnią z miesięcy, w których ubezpieczony przyuczał się do zawodu i miesięcy, kiedy jest już zatrudniony po utracie statusu pracownika młodocianego.