
Zobowiązując pracowników do noszenia ściśle ustalonego ubioru pracodawca powinien pamiętać, że wartość przekazanego ubioru, co do zasady, stanowi dla pracownika przychód ze stosunku pracy. Ustawodawca przewidział jednak pewien wyjątek w art. 21 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z treścią tego przepisu wolna od podatku dochodowego jest wartość ubioru służbowego (umundurowania) lub ekwiwalentu pieniężnego za ten ubiór, jeżeli jego używanie należy do obowiązków pracownika. Na podstawie powyższego należy wysnuć wniosek, iż ze zwolnienia nie korzysta wartość jakiegokolwiek ubioru, którego używanie należy do obowiązków pracownika, ale wyłącznie ubioru służbowego.
Aby odzież wykorzystywaną przez pracownika uznać za ubiór służbowy, powinny zostać spełnione dwa warunki:
- noszenie konkretnie określonego w regulaminie pracy lub umowie o pracę ubioru jest obowiązkiem pracownika,
- ubiór musi posiadać charakterystyczne cechy (np. określony fason, naszyte emblematy firmy), przez które traci przymiot odzieży o charakterze osobistym.
- Jakie konsekwencje na gruncie podatku dochodowego niesie za sobą nieterminowa wypłata wynagrodzenia?
- Czy płatnik może skorygować błędnie pobraną zaliczkę na podatek dochodowy w kolejnym miesiącu?
- Zapomoga losowa - kto może z niej skorzystać i czy powinna zostać opodatkowana?
- Czy zakup karnetów sportowych dla pracowników może stanowić koszt uzyskania przychodu pracodawcy?
- Refinansowanie przez pracodawcę wydatków poniesionych przez pracownika na służbowe przejazdy taksówkami na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych