Skopiuj link
Podstawę wymiaru zasiłku stanowi przeciętny przychód osiągnięty przez ubezpieczonego z okresu 12 miesięcy poprzedzających miesiąc zachorowania, a jeżeli zleceniobiorca podlegał ubezpieczeniu chorobowemu przez krótszy okres, do podstawy należy przyjąć przeciętny miesięczny przychód za pełne kalendarzowe miesiące faktycznego okresu ubezpieczenia.
Jeżeli przychód ubezpieczonego w niektórych lub w każdym z miesięcy przyjętych do podstawy wymiaru zasiłku uległ pomniejszeniu, ponieważ zleceniobiorca nie wykonywał pracy w skutek pobierania świadczeń z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, do podstawy wymiaru zasiłku należy przyjąć przychód faktycznie uzyskany, gdy wykonywał w danym miesiącu pracę przez więcej, niż połowę miesiąca. Jeśli jednak przychód uległ pomniejszeniu o świadczenia i zasiłki, ale ubezpieczony pracował przez mniej, niż połowę miesiąca, miesiąc taki należy wyłączyć z podstawy wymiaru zasiłku.
Dla ubezpieczonych wykonujących umowy zlecenia, którzy stali się niezdolni do pracy przed upływem pełnego miesiąca podlegania dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu ustawodawca zrobił jednak wyjątek i dopuszcza uzupełnienie przychodu zleceniobiorcy. Niestety nie w każdym przypadku.
Jeżeli pierwszy miesiąc kiedy osoba wykonuje umowę zlecenia jest miesiącem niepełnym, a w kolejnym miesiącu stanie się niezdolna do pracy, będzie możliwe uzupełnienie jej przychodu na zasadach określonych w art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. Musi jednak zostać spełniony warunek, jakim jest kontynuacja wcześniejszego tytułu do ubezpieczenia chorobowego. Jeżeli więc od zakończenia ostatniej umowy zlecenia lub umowy o pracę i rozpoczęcia bieżącej umowy zlecenia nie minęła przerwa dłuższa, niż 30 dni, podstawę wymiaru zasiłku dla ubezpieczonego, który przepracował niepełny miesiąc i stał się niezdolny do pracy będzie stanowił miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy, po uzupełnieniu do kwoty, która stanowiłaby pełną składkę na ubezpieczenie chorobowe, gdyby ubezpieczony nie chorował.
Jeżeli jednak okazałoby się, że wcześniejszego tytułu nie posiadała, podstawę wymiaru zasiłku stanowi wówczas miesiąc, w którym nabyła prawo do zasiłku. W tym przypadku nie należy stosować uzupełnienia, o którym mowa w art. 37 ustawy zasiłkowej i jeśli zawarta umowa nie będzie zawierała określonej miesięcznej stałej kwoty lub będzie to jedyne zlecenie jakie zawarł zleceniodawca, podstawę będzie stanowił faktyczny przychód osiągnięty przez zleceniobiorcę, bez uzupełnienia.
Podstawa prawna
Art. 49 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. z 2017 r. poz. 1368 ze zm.)
Ust. 355,356 komentarza do ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. z 2017 r. poz. 1368 ze zm)