Skopiuj link
Co do zasady umowy cywilnoprawne są zawierane między podmiotami równorzędnymi. Dlatego też relacje powstałe na podstawie umowy zlecenie nie będą charakteryzowały się podporzadkowaniem, które jest nieodłącznym warunkiem stosunku pracy. Z wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku wynika jednak dopuszczalność stosowania poleceń przez zleceniodawcę wobec zleceniobiorcy. Jak wskazał Sądu Apelacyjnego w Gdańsku w wyroku z dnia 30 sierpnia 2017 roku, sygn. akt III AUa 514/17: „Generalnie stosunek cywilno-prawny nie kreuje stosunku kierownictwa, choć w konkretnych przypadkach nie sposób wykluczyć istnienia stosunku podległości. Ogólna kontrola osoby zatrudnionej na podstawie umowy cywilnoprawnej (np. zlecenia), dokonywana przez zleceniodawcę z punktu widzenia rezultatów działalności nie świadczy o podporządkowaniu pracowniczym (por. wyroki Sądu Najwyższego z dnia: 28 czerwca 2011 r., II PK 9/11, LEX nr 1044012 oraz 2 lutego 2010 r., II PK 157/09)”.
Doktryna prawa cywilnego stoi na stanowisku, że zleceniodawca może instruować zleceniobiorcę, zwracać mu uwagę oraz dawać tak zwane wskazówki imperatywne, jednak nie ma podstaw do wydawania mu wiążących poleceń. Kwestią dyskusyjną pozostaje natomiast rozróżnienie pojęć „polecenie” i „wskazówka imperatywna”. Najprostszym rozróżnieniem może być to, że ostateczna decyzja co do sposobu wykonywania czynności na podstawie umowy zlecenie należy do zleceniobiorcy, a nie do zleceniodawcy.