Skopiuj link
Stosownie do dyspozycji art. 4 ust. 1 ustawy, „Pracodawca delegujący pracownika na terytorium RP zapewnia takiemu pracownikowi, do upływu okresu 12 miesięcy delegowania, warunki zatrudnienia nie mniej korzystne niż wynikające z przepisów ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2019 r. poz. 1040, 1043 i 1495), zwanej dalej „Kodeksem pracy”, oraz innych przepisów regulujących prawa i obowiązki pracowników.”.
Obowiązek zapewnienia warunków nie mniej korzystnych dotyczy:
- norm i wymiaru czasu pracy oraz okresów odpoczynku dobowego
i tygodniowego, - wymiaru urlopu wypoczynkowego,
- minimalnego wynagrodzenia za pracę,
- wynagrodzenie za pracę,
- bezpieczeństwa i higieny pracy,
- ochrony pracownic w okresie ciąży oraz w okresie urlopu macierzyńskiego,
- zatrudniania młodocianych oraz wykonywania pracy lub innych zajęć zarobkowych przez dziecko,
- zasady równego traktowania oraz zakazu dyskryminacji w zatrudnieniu,
- wykonywania pracy zgodnie z przepisami o zatrudnianiu pracowników tymczasowych (art. 4 ust. 2 ustawy).
Ustawodawca zdecydował się na dodanie kolejnych przepisów:
Art. 4a.
1. Pracodawca delegujący pracownika na terytorium RP zapewnia takiemu pracownikowi warunki zatrudnienia określone w art. 4 ust. 1 i 2 przez okres dłuższy niż 12 miesięcy, nieprzekraczający jednak 18 miesięcy od dnia rozpoczęcia świadczenia usługi, pod warunkiem złożenia Państwowej Inspekcji Pracy umotywowanego powiadomienia, nie później niż do upływu okresu 12 miesięcy tego delegowania.
2. Umotywowane powiadomienie, o którym mowa w ust. 1, zawiera co najmniej:
1) dane identyfikacyjne pracodawcy, o których mowa w art. 24 ust. 3 pkt 1;
2) datę, w której upływa okres 12 miesięcy delegowania;
3) dane pracownika delegowanego na terytorium RP, wobec którego mają być stosowane warunki zatrudnienia określone w art. 4 ust. 1 i 2, obejmujące jego imię i nazwisko, datę urodzenia oraz obywatelstwo;
4) adres miejsca pracy pracownika delegowanego na terytorium RP, o którym mowa w pkt 3;
5) umotywowanie potrzeby świadczenia usługi po upływie okresu 12 miesięcy delegowania.
3. Umotywowane powiadomienie, o którym mowa w ust. 1, składa się w języku polskim lub w języku angielskim w formie pisemnej, w postaci papierowej albo elektronicznej, w tym za pośrednictwem Punktu Informacji dla Przedsiębiorcy, o którym mowa w dziale III ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i Punkcie Informacji dla Przedsiębiorcy (Dz. U. z 2019 r. poz. 1291, 1495 i 1649).
Art. 4b.
1. W przypadku gdy okres delegowania pracownika na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przekracza 12 miesięcy, a w przypadku złożenia Państwowej Inspekcji Pracy umotywowanego powiadomienia, o którym mowa w art. 4a ust. 1, przekracza 18 miesięcy, pracodawca delegujący pracownika na terytorium RP zapewnia takiemu pracownikowi, oprócz warunków zatrudnienia określonych w art. 4 ust. 1 i 2, także inne warunki zatrudnienia nie mniej korzystne niż wynikające z przepisów Kodeksu pracy oraz innych przepisów regulujących prawa i obowiązki pracowników.
2. Warunki zatrudnienia, o których mowa w ust. 1, nie obejmują:
1) zasad i trybu:
a) zawierania i rozwiązywania umów o pracę,
b) stosowania klauzul o zakazie konkurencji;
2) pracowniczych programów emerytalnych oraz pracowniczych planów kapitałowych.
Art. 4c.
1. Przy obliczaniu okresów delegowania, o których mowa w art. 4 ust. 1, art. 4a ust. 1 i art. 4b ust. 1, sumuje się okres delegowania wszystkich pracowników delegowanych na terytorium RP kolejno przez danego pracodawcę delegującego pracownika na terytorium RP do wykonywania tego samego zadania w tym samym miejscu.
2. Dokonując oceny, czy dochodzi do wykonywania tego samego zadania w tym samym miejscu, bierze się pod uwagę w szczególności tożsamość świadczonej usługi, wykonywaną pracę oraz adres albo adresy miejsca jej wykonywania.
Art. 4d.
1. Pracodawca, o którym mowa w art. 3 pkt 4 lit. a tiret trzecie i lit. b, zapewnia pracownikowi delegowanemu na terytorium RP – w okresie wykonywania przez niego pracy na rzecz pracodawcy użytkownika, do którego został skierowany – warunki pracy i inne warunki zatrudnienia nie mniej korzystne niż przysługujące pracownikom tymczasowym zgodnie z przepisami o zatrudnianiu pracowników tymczasowych.
2. Warunki pracy i inne warunki zatrudnienia, o których mowa w ust. 1, mogą wynikać z przepisów, o których mowa w art. 4 ust. 1, a także z postanowień układów zbiorowych pracy i innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów i statutów określających prawa i obowiązki stron stosunku pracy, o których mowa w art. 9 Kodeksu pracy.
3. Pracodawca, o którym mowa w art. 3 pkt 4 lit. a tiret trzecie i lit. b, zapewnia pracownikowi delegowanemu na terytorium RP także warunki zakwaterowania, jeżeli są one zapewniane pracownikom znajdującym się z dala od ich normalnego miejsca pracy na podstawie postanowień układów zbiorowych pracy i innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów i statutów określających prawa i obowiązki stron stosunku pracy, o których mowa w art. 9 Kodeksu pracy.”
Od powyższych zasad ustawodawca przewidział wyjątek. Do pracownika delegowanego na terytorium RP, wykonującego na danym stanowisku zgodnie z posiadanymi kwalifikacjami, przez okres nie dłuższy niż 8 dni w ciągu roku, poczynając od dnia rozpoczęcia pracy na danym stanowisku, wstępne prace montażowe lub instalacyjne przewidziane w umowie zawartej przez pracodawcę delegującego z podmiotem prowadzącym działalność na tym terytorium, których wykonanie jest niezbędne do korzystania z dostarczonych wyrobów, nie stosuje się przepisów określających: wymiar urlopu, wynagrodzenie za pracę (art. 5 ust. 1 ustawy).
Powyższy wyjątek nie ma zastosowania do pracownika wykonującego na danym stanowisku prace związane z robotami budowlanymi lub utrzymaniem obiektu budowlanego. W szczególności chodzi o: wykopy, roboty ziemne, montowanie i demontowanie elementów prefabrykowanych, wyposażanie lub instalowanie, renowację, demontowanie, rozbiórkę, konserwację, prace malarskie i porządkowe (art. 5 ust. 2 ustawy). W takim przypadku za zobowiązania powstałe w trakcie wykonywania tych prac z tytułu zaległego wynagrodzenia za każdy miesiąc do wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę wobec pracownika delegowanego odpowiedzialność solidarną ponoszą pracodawca delegujący oraz wykonawca powierzający wykonanie prac (art. 7 ustawy). Wykonawca może jednak uwolnić się od odpowiedzialności poprzez dokonanie aktu najwyższej staranności. Polega on na przekazaniu pracodawcy delegującemu pracownika na terytorium RP pisemnej informacji o warunkach zatrudnienia, o których mowa w art. 4 ust. 2 lub art. 4b albo art. 4d, oraz odebraniu od niego potwierdzenia złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 24 ust. 3 (art. 8 ust. 1 ustawy).
W chwili obecnej ustawa została skierowana do prac legislacyjnych w Senacie.