Dojazd pracownika do pracy jako koszt uzyskania przychodu ze stosunku pracy

Jak wynika z art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej:

1. wynoszą 250 zł miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 3000 zł – w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody z tytułu jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej;
2. nie mogą przekroczyć łącznie 4500 zł za rok podatkowy – w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej;
3. wynoszą 300 zł miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 3600 zł – w przypadku gdy miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, i podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę;
4. nie mogą przekroczyć łącznie 5400 zł za rok podatkowy – w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej, miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, i podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę.

Cytowany przepis uzupełnia regulacja art. 22 ust. 11 ustawy o podatku dochodowym. Stanowi on, iż w przypadku gdy roczne koszty uzyskania przychodów, o których mowa powyżej, są niższe od wydatków na dojazd do zakładu lub zakładów pracy środkami transportu autobusowego, kolejowego, promowego lub komunikacji miejskiej, w rocznym rozliczeniu podatku koszty te mogą być przyjęte przez pracownika w wysokości wydatków faktycznie poniesionych, udokumentowanych wyłącznie imiennymi biletami okresowymi.

Z powyższego wynika, iż podatnik jako koszty uzyskania przychodów ze stosunku pracy w wysokości wydatków faktycznie poniesionych może zakwalifikować wydatki poniesione na dojazd do zakładu pracy lub zakładów pracy określonymi środkami transportu, tj. transportu autobusowego, kolejowego, promowego lub komunikacji miejskiej. Wydatki te powinny zostać faktycznie poniesione przez podatnika i być wyższe od określonych ustawowo kosztów zryczałtowanych oraz udokumentowane wyłącznie imiennymi biletami okresowymi.