29.05.2020 r.
3 min

Jak liczyć 30-dniowy termin, o którym mowa w ustawie o zwolnieniach grupowych?

Ekspert PCKP

Skopiuj link
29.05.2020r.
3 min

Art. 1 ust. 1 ustawy wymaga, aby rozwiązanie stosunku pracy z pracownikami zwalnianymi w ramach zwolnień grupowych nastąpiło w okresie nieprzekraczającym 30 dni. Ustawodawca nie przewidział odrębnych zasad liczenia tego terminu. W orzecznictwie przyjęto, iż powinien on być ustalony na zasadach określonych w kodeksie cywilnym (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 24 czerwca 2013 r., sygn. akt II PK 341/12). Tym samym przy ustalaniu biegu rzeczonego terminu odpowiednie zastosowanie ma w szczególności art. 111 kodeksu cywilnego. W myśl tego przepisu, termin oznaczony w dniach kończy się z upływem ostatniego dnia, a jeżeli początkiem terminu oznaczonego w dniach było pewne zdarzenie, nie uwzględnia się go przy obliczeniu terminu, w którym miało ono miejsce.

Okres 30 dni obejmuje zatem 30 kolejnych dni kalendarzowych. Powinien on być liczony od daty złożenia przez pracodawcę pierwszego oświadczenia o rozwiązaniu stosunku pracy lub zawarcia pierwszego porozumienia o rozwiązaniu stosunku pracy (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 września 1994 r., sygn. akt I PRN 63/94). Termin ten może się rozpoczynać w dowolnym dniu miesiąca (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 29 marca 2001 r., sygn. akt I PKN 334/00).

Nie ma przeszkód prawnych, aby określić okres, w którym mają zostać przeprowadzone zwolnienia grupowe, w porozumieniu w sprawie grupowego zwolnienia zawartym przez pracodawcę z zakładowymi organizacjami związkowymi na podstawie art. 3 ust. 1-3 Ustawy lub w regulaminie grupowego zwolnienia, o którym mowa w art. 3 ust. 4-5 Ustawy. Możliwość tę potwierdził Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 24 czerwca 2013 r., sygn. akt II PK 341/12. Stanął on na stanowisku, iż: „Okres, w ciągu którego nastąpi grupowe zwolnienie, może być określony w porozumieniu, o którym stanowi art. 3 ust. 1-3 ustawy (w związku z jej art. 2 ust. 3). Nie jest więc wykluczona możliwość, że w nim strony ustalą datę rozpoczęcia grupowego zwolnienia. Tak ustalona data wiąże pracodawcę i sądy rozpoznające ewentualne spory związane z zachowaniem terminu dokonania zwolnień grupowych. Porozumienie jest bowiem źródłem prawa (art. 3 ustawy). Odpowiednio dotyczy to regulaminu grupowego zwolnienia (art. 3 ust. 4 i 5 ustawy). Pierwsze wypowiedzenie lub porozumienie rozwiązujące stosunek pracy tylko wtedy rozpoczyna bieg 30-dniowego okresu z art. 1 ust. 1 ustawy, gdy termin jego rozpoczęcia nie został określony w porozumieniu lub regulaminie dotyczących grupowego zwolnienia (por. E. Maniewska – Komentarz do cytowanej ustawy).”.

Rozwiązanie stosunku pracy w ramach zwolnień grupowych winno nastąpić w drodze wypowiedzenia dokonanego przez pracodawcę lub porozumienia stron. Ustawodawca wyłączył możliwość uwzględnienia przy ustalaniu liczby zwalnianych pracowników przypadków rozwiązania stosunku pracy, które nastąpiło w innym trybie, np. w drodze oświadczenia pracownika o rozwiązaniu stosunku pracy za wypowiedzeniem.