Skopiuj link
Zgodnie z treścią art. 481 § 1 kodeksu cywilnego w przypadku, gdy dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Wskazany przepis stosuje się do stosunków pracy w oparciu o odesłanie wynikające z art. 300 kodeksu pracy. Co do zasady, odsetki za opóźnienie należą się w wysokości odsetek ustawowych. Przepisy wewnątrzzakładowe mogą przewidywać, iż odsetki za opóźnienie w zapłacie wynagrodzenia należą się pracownikowi w wysokości wyższej od wysokości odsetek ustawowych.
Wynagrodzenie wypłacane pracownikowi, nawet po terminie, podlega takim samym zasadom opodatkowania jak wynagrodzenie wypłacane we właściwym czasie. Jedyne wątpliwości na gruncie prawa podatkowego może rodzić kwestia odsetek.
Ustawodawca rozstrzygnął tę kwestię w sposób jednoznaczny. Odsetki od zaległego wynagrodzenia stanowią dla pracownika przychód ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednak są one zwolnione od opodatkowania podatkiem dochodowego od osób fizycznych w oparciu o art. 21 ust. 1 pkt 95 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z jego treścią wolne od podatku są odsetki z tytułu nieterminowej wypłaty wynagrodzeń i świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. stosunku służbowego, stosunku pracy, w tym spółdzielczego stosunku pracy, członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracy nakładczej, emerytury lub renty.
Pracownik nie może ponosić negatywnych skutków niedopełnienia obowiązków przez pracodawcę.