Skopiuj link
W art. 167 kodeksu pracy ustawodawca przyznał pracodawcy prawo do odwołania pracownika z urlopu wypoczynkowego. Warunkiem skorzystania z przedmiotowego uprawnienia jest zaistnienie okoliczności wymagających obecności pracownika w zakładzie pracy, których nie można było przewidzieć w chwili rozpoczęcia korzystania z urlopu wypoczynkowego przez odwoływanego pracownika, np. konieczność usunięcia awarii urządzeń, niespodziewana kontrola. Oceny, czy zachodzą okoliczności uzasadniające odwołanie pracownika z urlopu, dokonuje pracodawca.
Pracownik jest obowiązany zastosować się do decyzji pracodawcy o odwołaniu go z urlopu wypoczynkowego. Nieobecność pracownika w pracy, mimo odwołania go przez pracodawcę z urlopu wypoczynkowego, stanowi nieusprawiedliwioną nieobecność w pracy. Może ona skutkować zastosowaniem wobec pracownika kar dyscyplinarnych lub rozwiązaniem stosunku pracy, w tym również w trybie dyscyplinarnym.
Pracodawca, który odwoła pracownika z urlopu, obowiązany jest pokryć koszty, jakie ten pracownik poniósł w bezpośrednim związku z odwołaniem go z urlopu wypoczynkowego (art. 167 § 2 kodeksu pracy). Chodzi o wydatki, których pracownik nie poniósłby, gdyby nie został odwołany z urlopu, np. koszty wcześniej podróży powrotnej pracownika oraz członków jego rodziny, opłaty za część wypoczynku niewykorzystaną przez pracownika i jego rodzinę w wyniku odwołania.
Kwoty do zwrotu pracownik powinien wykazać dokumentami potwierdzających wysokość poniesionych kosztów, np. fakturami, rachunkami, poleceniami przelewu, potwierdzeniami wpłaty. Jeżeli pracownik nie przedstawi stosownych dokumentów, zwrotowi podlegają koszty obliczone zgodnie z przepisami dotyczącymi podróży służbowych.
Zwrot kosztów, jakie pracownik poniósł w bezpośrednim związku z odwołaniem go z urlopu wypoczynkowego, nie stanowi dla pracownika przychodu ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód w rozumieniu przepisów prawa podatkowego powstaje bowiem w sytuacji, gdy podatnik uzyskuje realne przysporzenie majątkowe. W sytuacji zwrotu kosztów poniesionych uprzednio przez pracownika przysporzenie majątkowe nie powstaje. Nie powstaje zatem również przychód.
Co więcej, uznanie zwrotu wydatków poniesionych przez pracownika w bezpośrednim związku z odwołaniem go z urlopu wypoczynkowego za przychód ze stosunku pracy skutkować będzie stratą pracownika. Polegałaby ona na wypłaceniu pracownikowi przez pracodawcę kwot w wysokości niższej niż wynosiła faktyczna wielkość poniesionych wydatków. Jak wyjaśnił bowiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w wyroku z 28 kwietnia 2010 r., sygn. akt I SA/Go 56/10: „pracownik ponosi przedmiotowe wydatki ze środków wcześniej wypłaconych mu przez pracodawcę – tj. z opodatkowanego już wynagrodzenia. Wobec tego, przychylenie się do stanowiska organu, sprowadzałoby się do zaakceptowania podwójnego opodatkowania tych kwot – poprzez ponowne uznanie ich za przychód ze stosunku pracy wypłacony dopiero po potrąceniu podatku. To z kolei oznaczałoby dla pracownika nieznajdującą umocowania w przepisach prawa stratę, przejawiającą się w wypłaceniu mu przez pracodawcę kwot w wysokości niższej niż w istocie wynosiła faktyczna wielkość poniesionych przez niego wydatków.”.