Ubezpieczony, który zgłosił się do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego nabywa prawo do zasiłku z tego ubezpieczenia po 90 dniach nieprzerwanego ubezpieczenia. Natomiast w przypadku, gdy takie ubezpieczenie ma charakter obowiązkowy to okres wyczekiwania trwa 30 dni (art. 4 ust. 1 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa).

„Uwzględnienie w wymaganym okresie ubezpieczenia okresów ubezpieczenia sprzed przerwy jest uzależnione od rozłącznego wystąpienia następujących okoliczności: przerwy nieprzekraczającej 30 dni między okresami ubezpieczenia, bez względu na jej przyczynę (np. przerwa w zatrudnieniu, przerwa w trwaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego) albo rodzaju przyczyny przerwy, bez względu na jej długość. Te prawnie istotne przyczyny przerwy w okresie ubezpieczenia zostały w art. 4 ust. 2 ZasiłkiU [ustawa o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa] wyliczone enumeratywnie i obejmują wyłącznie trzy sytuacje: urlop bezpłatny, urlop wychowawczy oraz odbywanie czynnej służby wojskowej przez żołnierza zawodowego.[…] Zob. też wyr. SN z 18.3.2015 r., I UK 223/14, Legalis: „Ustanie dotychczasowego i nawiązanie kolejnego stosunku pracy, nawet bez przerwy w zatrudnieniu, powoduje, że zakończony stosunek pracy staje się okresem poprzedniego ubezpieczenia chorobowego, który dla potrzeb nabycia prawa do zasiłku chorobowego stanowi okres wliczany do okresu wyczekiwania, ale nie stanowi okresu nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego”. (Ustawa o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. Komentarz, red. dr hab. Krzysztof Walczak).