Skopiuj link
Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych są świadczenia rzeczowe lub pieniężne otrzymywane przez pracownika z środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych.
Limit zwolnienia wynosi 1000 zł rocznie, przy czym limit ten został zwiększony do 2000 zł już w 2020 roku i będzie utrzymywany na takim poziomie do końca roku podatkowego następującego po roku, w którym zniesiony zostanie stan epidemii z powodu COVID-19. Powołany przepis wyłącza jednak ze zwolnienia bony, talony i inne znaki uprawniające do wymiany na towary lub usługi.
Warto jednak zwrócić uwagę, że „(…) karta przedpłacona stanowi świadczenie pieniężne. Jednocześnie, w odróżnieniu od bonu, talonu czy też innego znaku uprawniającego do wymiany na towary lub usługi, karta przedpłacona nie podlega wymianie (zwrotowi) w momencie otrzymania/zakupu towarów lub usług. Ponadto, posiadanie karty przedpłaconej nie obliguje do zakupu towarów lub usług za całą kwotę środków pieniężnych znajdujących się na karcie.” (interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 8 października 2015 roku, sygn. ILPB1/4511-1-1019/15-2/PP).
Również w ocenie Ministerstwa Finansów karta podarunkowa powinna być traktowana jak inne środki płatnicze, jeżeli działa na takich samych zasadach jak np. karta bankomatowa. W takim przypadku nie ma przeciwwskazań, aby uznać, iż pracownik otrzymuje świadczenie pieniężne, a więc korzystające ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych.
Należy podkreślić jednak, że ze wspominanego na początku zwolnienia od podatku będzie korzystała tylko taka karta, którą można płacić za dowolne towary w różnych miejscach. Natomiast gdy środki zgromadzone na karcie będą służyły jedynie do wymiany na towary w określonym punkcie sprzedaży to wspomniane wcześniej zwolnienie nie będzie miało zastosowania.