Skopiuj link
Odpowiedź:
Z treści art. 921 § 1 k.p wynika, iż nabycie prawa do odprawy emerytalno-rentowej wymaga zaistnienia następujących przesłanek: pracownik spełniania warunki uprawniające do nabycia renty albo emerytury, jego stosunek pracy ustał, pracownik przeszedł na rentę albo emeryturę, pomiędzy ustaniem stosunku pracy a przejściem na rentę albo emeryturę istniał związek. Jedynie łączne spełnienie wszystkich w/w przesłanek pozwoli na uzyskanie przez pracownika prawa do odprawy emerytalno-rentowej.
Roszczenie o zapłatę odprawy emerytalnej jest wymagalne od dnia rozwiązania stosunku pracy, bez względu na to kiedy zostało wydane orzeczenie przyznające emeryturę lub rentę (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 kwietnia 1998 r., sygn. akt I PKN 508/97).
Do dość częstych należy sytuacja opisana w zapytaniu tzn. pracownik rozwiązał stosunek pracy w celu uzyskania emerytury, a następnie ponownie podjął zatrudnienie u pracodawcy, który dotychczas go zatrudniał. Zauważyć należy, pracownik rozwiązując stosunek pracy w celu uzyskania emerytury spełnił przesłanki nabycia prawa do odprawy emerytalnej określone w art. 921 § 1 k.p. Odprawa emerytalna stała się zatem wymagalna i powinna zostać wypłacona pracownikowi. Późniejsze podjęcie zatrudnienia przez emeryta – nawet bezpośrednio po zakończeniu poprzedniej umowy i u tego samego pracodawcy – nie powoduje przesunięcia wymagalności rzeczonego świadczenia.