Skopiuj link
Jednak w przypadku, gdy zostaje zachowana ciągłość ubezpieczenia chorobowego, prawo do zasiłku przysługuje od pierwszego dnia. Ustawodawca dopuszcza również wypłatę świadczeń bez okresu wyczekiwania, jeżeli ubezpieczony uległ wypadkowi w drodze do pracy lub z pracy, bądź też posiada wcześniejszy, co najmniej 10 letni okres obowiązkowego ubezpieczenia chorobowego. Na prawo do zasiłku nie będą musieli czekać również absolwenci, którzy przystąpią do ubezpieczenia chorobowego w ciągu 90 dni od daty ukończenia szkoły lub studiów. Orzeczone niezdolności do pracy sumuje się w jednym okresie zasiłkowym.
Powstaje zatem pytanie, czy do okresu zasiłkowego należy wliczyć także niepłatny okres choroby przypadający w okresie wyczekiwania?
Nie. Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 i 2 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa do okresu zasiłkowego wlicza się wszystkie okresy nieprzerwanej niezdolności do pracy spowodowanej tą samą chorobą, jeżeli przerwa pomiędzy ustaniem poprzedniej, a powstaniem ponownej niezdolności do pracy nie przekroczyła 60 dni. Jednak ust. 3 powołanego artykułu jasno wskazuje, że do okresu zasiłkowego nie wlicza się nieobecności przypadających na okres wyczekiwania na prawo do zasiłku. Tak więc dni przypadających na okres wyczekiwania nie należy uwzględniać w okresie zasiłkowym.
Ponadto do okresu zasiłkowego nie wlicza się również dni niezdolności do pracy przypadających na czas korzystania z urlopu bezpłatnego i wychowawczego oraz tymczasowego aresztowania lub odbywania kary pozbawienia wolności (z wyjątkiem osób, które w czasie tymczasowego aresztowania lub pozbawienia wolności wykonują odpłatnie pracę na podstawie skierowania).