
W razie wystąpienia niezdolności do pracy przed upływem 12 miesięcy kalendarzowych zatrudnienia podstawa wymiaru zasiłku zostanie ustalona jedynie z okresu, kiedy wykonywana była umowę o pracę. Zgodnie z art. 36 ust. 2 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 roku o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa: „Jeżeli niezdolność do pracy powstała przed upływem okresu, o którym mowa w ust. 1, podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie za pełne miesiące kalendarzowe ubezpieczenia.”
„Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego ustala się z uwzględnieniem wynagrodzenia uzyskanego u płatnika składek w okresie nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego, w trakcie, którego powstała niezdolność do pracy.” (art. 36 ust. 4 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 roku o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa). Pomimo tego, że płatnikiem jest ten sam płatnik składek, istotne jest z jakiego tytułu osoba nabywa prawo do zasiłku. Tytuł pracowniczy - obowiązkowy jest bowiem innym tytułem niż umowa zlecenia, w przypadku której ubezpieczony podlegał ubezpieczeniu chorobowemu dobrowolnie.
- Jakie konsekwencje dla płatnika niesie za sobą nieterminowe opłacanie przez niego składek ZUS?
- Jak wpływa rozwiązanie umowy o pracę na prawo do zasiłku macierzyńskiego?
- Okres zasiłkowy po 1 stycznia 2022 roku
- Czy ZUS może kwestionować wysokość wynagrodzenia pracownicy w ciąży?
- W jakich sytuacjach ubezpieczonemu nie będzie przysługiwał zasiłek chorobowy z ubezpieczenia wypadkowego?