Pracownikowi przebywającemu w podróży służbowej przysługuje dieta oraz zwrot wydatków, jakie poniósł w związku z tą podróżą. Dieta ma na celu pokrycie zwiększonych kosztów wyżywienia w trakcie podróży służbowej.

Świadczenia związane z wyżywieniem pracownika w czasie podróży służbowej stanowią przychód ze stosunku pracy korzystający ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Regulację w tym zakresie ustawodawca zawarł w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu wolne od podatku są diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju. Limit, o którym mowa powyżej został określony w rozporządzeniu w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej i jak zostało wspominane już wcześniej wynosi 30 zł. Zatem omawiane świadczenia korzystają ze zwolnienia z podatku dochodowego do wysokości 30 zł. Kwota kosztów wyżywienia przewyższająca te kwotę stanowi przychód pracownika ze stosunku pracy podlegający opodatkowaniu.