Skopiuj link
Pracownikowi odbywającemu podróż służbową przysługuje dieta oraz zwrot poniesionych w związku z tą podróżą wydatków.
Zgodnie z § 7 ust. 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 29 stycznia 2013 roku w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej dieta w czasie podróży krajowej jest przeznaczona na pokrycie zwiększonych kosztów wyżywienia i wynosi 30 zł za dobę podróży, przy czym pracodawca może wypłacać dietę w kwocie wyższej niż określona w rozporządzeniu.
Kwota diety ulega zmniejszeniu o koszt zapewnionego pracownikowi bezpłatnego wyżywienia, przyjmując, że każdy posiłek stanowi odpowiednio:
- śniadanie – 25% diety;
- obiad – 50% diety;
- kolacja – 25% diety (§ 7 ust. 4 rozporządzenia).
Na zasadach określonych powyżej wysokość diety ulega zmniejszeniu również w przypadku korzystania przez pracownika z usługi hotelarskiej, w ramach której zapewniono wyżywienie (§ 7 ust. 5 rozporządzenia).
Diety stanowią przychód ze stosunku pracy podlegający zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy o podatku dochodowym. W myśl tego przepisu wolne od podatku są diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju.
Zakres zwolnienia limitują przepisy rozporządzenia. Tym samym należności z tytułu podróży służbowej korzystają ze zwolnienia z podatku dochodowego do wysokości 30 zł.
Minister Finansów w interpretacji indywidualnej z dnia 13 listopada 2012 roku, sygn. DD3/033/44/OBQ/12/PK-838, wyjaśnił, iż „nadwyżka kosztów wyżywienia ponad kwotę diety określonej w przepisach rozporządzenia MPiPS w sprawie krajowych podróży służbowych stanowi przychód pracownika ze stosunku pracy podlegający opodatkowaniu, od którego Wnioskodawca, jako płatnik, jest obowiązany pobrać zaliczkę na podatek na zasadach określonych w art. 32 ustawy w związku z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”. Stanowisko to jest powszechnie akceptowane przez organy podatkowe oraz sądy.