Skopiuj link
Art. 12 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych definiuje przychody ze stosunku pracy jako wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Przychód ze stosunku pracy stanowią te świadczenia, które pracownik otrzymał od pracodawcy w związku z łączącym ich stosunkiem prawnym. Zwrot opłat za parking i przejazd autostradą może zatem zostać uznany za przychód ze stosunku pracy. Obowiązek jego dokonania wynika z łączącego pracownika i pracodawcę stosunku prawnego. Podróż służbowa stanowi bowiem zadanie służbowe wykonywane na polecenie pracodawcy poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy (art. 775 § 1 kodeksu pracy).
Przepis art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwalnia z podatku dochodowego diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju.
W celu ustalenia, czy zwrot opłat za parking i przejazd autostradą zwolniony jest z podatku, odwołać się należy do przepisów rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej, zwanego dalej rozporządzeniem.
Z § 2 tego rozporządzenia wynika, iż z tytułu podróży krajowej oraz podróży zagranicznej, odbywanej w terminie i miejscu określonym przez pracodawcę, pracownikowi przysługuje:
1. dieta;
2. zwrot kosztów:
a. przejazdów,
b. dojazdów środkami komunikacji miejscowej,
c. noclegów,
d. innych niezbędnych udokumentowanych wydatków, określonych lub uznanych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.
Pojęcie innych niezbędnych wydatków obejmuje opłaty za bagaż, przejazd drogami płatnymi i autostradami, postój w strefie płatnego parkowania, miejsca parkingowe oraz inne niezbędne wydatki wiążące się bezpośrednio z odbywaniem podróży krajowej lub podróży zagranicznej (§ 4 ust. 2 rozporządzenia). Zwraca się je pracownikowi w udokumentowanej wysokości (§ 4 ust. 1 rozporządzenia).
Zatem, dokonując rozliczenia podróży służbowej, pracownik obowiązany jest załączyć stosowne dokumenty, w szczególności rachunki, faktury lub bilety potwierdzające poszczególne wydatki (nie dotyczy to diet oraz wydatków objętych ryczałtami). Jeżeli ich przedstawienie nie jest możliwe, pracownik składa pisemne oświadczenie o dokonanym wydatku i przyczynach braku jego udokumentowania (§ 5 ust. 2 rozporządzenia).
Powyższe prowadzi do wniosku, iż zwrot opłat za parking i przejazd autostradą poniesionych przez pracownika korzystającego z prywatnego samochodu w czasie podróży służbowej stanowi przychód ze stosunku pracy zwolniony z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy. Pogląd ten wyraził również Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z 17 października 2016 r., sygn. ITPB2/4511-656/16-1/BK. Powołując się na wskazane powyżej przepisy rozporządzenia, stwierdził, iż „zwrot pracownikom przebywającym w podróży służbowej dodatkowych kosztów poniesionych przez nich za opłaty parkingowe oraz za przejazd autostradą, stanowić będzie dla tych pracowników przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednakże podlegający zwolnieniu na mocy art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w konsekwencji czego wnioskodawca nie będzie zobowiązany do obliczenia, pobrania i odprowadzenia podatku dochodowego od osób fizycznych.”.