Skopiuj link
Art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 6 marca 2018 roku Prawo przedsiębiorców stanowi, iż: „nie stanowi działalności gospodarczej działalność wykonywana przez osobę fizyczną, której przychód należny z tej działalności nie przekracza w żadnym miesiącu 50% kwoty minimalnego wynagrodzenia, o którym mowa w ustawie z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, i która w okresie ostatnich 60 miesięcy nie wykonywała działalności gospodarczej”. Zatem przychód z nieewidencjonowanej działalności nie może przekroczyć w żadnym miesiącu połowy minimalnego wynagrodzenia za pracę, czyli w 2015 roku kwoty 1125 złotych przychodu brutto.
Z przywołanego powyżej przepisu wynika jednoznacznie, że osoba prowadząca działalność bez rejestracji nie prowadzi działalności gospodarczej. Trzeba jednak pamiętać, że mimo to osiągane przez nią przychody nie są zwolnione z opodatkowania. Dlatego też konieczne jest ewidencjonowanie uzyskiwanych przychodów, ponoszonych kosztów i odprowadzanie z tego tytułu należnego podatku dochodowego.
Osoba, która prowadzi działalność nieewidencjonowaną, rozlicza się z urzędem skarbowym jednak nieco inaczej niż przeciętny przedsiębiorca. Nie jest ona zobowiązana do odprowadzania miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy. Musi natomiast wykazać wszystkie przychody osiągane z tytułu takiej działalności w rocznej deklaracji podatkowej. Zgodnie z art. 20 ust. 1ba ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będą one traktowane jako przychody z innych źródeł i zostaną opodatkowane na zasadach ogólnych, czyli według skali podatkowej.
Zgodnie z art. 5 ust. 3 Prawa przedsiębiorców, jeżeli przychód należny z działalności prowadzonej bez wpisu do rejestru przekroczy w danym miesiącu określoną wysokość, to działalność ta staje się działalnością gospodarczą począwszy od dnia, w którym nastąpiło przekroczenie limitu. W takiej sytuacji osoba wykonująca działalność gospodarczą jest zobowiązana do złożenia wniosku o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej w terminie 7 dni od dnia, w którym nastąpiło przekroczenie wysokości przychodu dopuszczalnego dla działalności nieewidencjonowanej.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje, że przychody osiągane w okresie od dnia przekroczenia limitu przychodów do dnia poprzedzającego dzień złożenia wniosku o wpis do rejestru lub bezskutecznego upływu terminu na jego złożenie są traktowane jako przychody z innych źródeł. Dopiero poczynając od dnia złożenia wniosku o wpis do CEIDG albo od dnia następującego po dniu, w którym nastąpił bezskuteczny upływ terminu na złożenie takiego wniosku, przedsiębiorca uzyskuje przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej.