Skopiuj link
Na zasadach określonych w art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość przyznanych pracownikowi od pracodawcy, w związku z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, świadczeń korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych. Zgodnie z przywołanym przepisem wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas zwolnienia z całości lub części dnia pracy oraz za czas urlopu szkoleniowego.
Pod pojęciem „odrębnych przepisów”, użytym w art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy rozumieć art. 1031 -1035 kodeksu pracy. Przepisy te regulują zasady podnoszenia kwalifikacji zawodowych przez pracownika z inicjatywy pracodawcy lub za jego zgodą. Oznacza to, że ze zwolnienia może korzystać jedynie pracownik kształcący się z inicjatywy lub za zgodą pracodawcy. Jeżeli podnoszenie kwalifikacji następuje z inicjatywy własnej pracownika, zwolnienie nie ma zastosowania. Pogląd ten potwierdził m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 31 sierpnia 2011 roku, w której uznał, iż „mając na względzie powołane powyżej przepisy, stwierdzić należy, że z uwagi na fakt, iż w przedmiotowej sprawie pracownik wnioskodawcy podjął studia podyplomowe, z własnej inicjatywy, tj. bez wiedzy pracodawcy i na własny koszt, a dopiero po ukończeniu studiów zwrócił się do pracodawcy z prośbą o zwrot poniesionych kosztów, to zwrot tych kosztów, poniesiony przez pracodawcę nie korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych, określonego w art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W tak przedstawionym stanie faktycznym nie zostały bowiem spełnione warunki do zastosowania zwolnienia – omawiane świadczenie nie zostało bowiem przyznane zgodnie z zasadami dotyczącymi przyznawania świadczeń na podnoszenie kwalifikacji zawodowych – określonymi w Kodeksie pracy.” (por. Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 31 sierpnia 2011 roku, sygn. akt IBPBII/1/415-566/11/MZ).
W przypadku gdy pracownik rozpoczął podnoszenie kwalifikacji zawodowych z własnej inicjatywy i dopiero w późniejszym czasie pracodawca wyraził zgodę na naukę oraz udzielił mu pomocy finansowej, świadczenie pracodawcy również korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego. Jak wyjaśnił Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 12 stycznia 2012 roku: „stwierdzić należy, że ponoszony przez pracodawcę koszt opłaty za studia, odbywane z inicjatywy pracownika (na które pracodawca wyraził zgodę) przy jednoczesnym związku zdobywanej wiedzy czy umiejętności z zakresem obowiązków pracownika (aktualnych jak również w przyszłości) korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji pracodawca jako płatnik nie powinien odprowadzać zaliczki na podatek dochodowy.” (por. Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 12 stycznia 2012 roku, sygn. akt ILPB2/415-1007/11-3/AJ).
Pracownik podnoszący kwalifikacje zawodowe, z inicjatywy pracodawcy lub za jego zgodą, ma prawo do urlopu szkoleniowego oraz zwolnienia z całości lub części dnia pracy, na czas niezbędny, by punktualnie przybyć na obowiązkowe zajęcia oraz na czas ich trwania (art. 1031 § 2 kodeksu pracy). Ponadto pracodawca może zdecydować o przyznaniu mu dodatkowych świadczeń, w szczególności pokryć opłaty za kształcenie, przejazd, podręczniki i zakwaterowanie (art. 1035 kodeksu pracy).
Ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych korzystają jedynie dodatkowe świadczenia ze strony pracodawcy. Z dyspozycji art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika bowiem, iż zwolnienie nie ma zastosowanie do wynagrodzeń otrzymywanych przez pracownika za czas zwolnienia z całości lub części dnia pracy oraz za czas urlopu szkoleniowego.