Podstawa prawna rozwiązania stosunku pracy nawiązanego na podstawie powołania w świadectwie pracy

Odpowiedź:

W myśl art. 97 § 2 k.p. oraz rozporządzenia Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej  z dnia 30 grudnia 2016 r. w sprawie świadectwa pracy (Dz. U. z 2016 r., poz. 2292 z późn. zm.), zwanego dalej rozporządzeniem, świadectwo pracy winno zawierać m.in. informację o trybie i podstawie prawnej rozwiązania stosunku pracy lub jego wygaśnięcia.

Z pomocniczego wzoru świadectwa pracy, który stanowi załącznik do rozporządzenia, wynika, iż pracodawca wskazuje w świadectwie pracy jeden z trybów rozwiązania stosunku pracy określonych w:

• art. 23¹ § 4 lub § 5 k.p. – rozwiązanie stosunku pracy przez pracownika za uprzedzeniem w związku z przejściem zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę;
• art. 30 § 1 k.p.- rozwiązanie umowy o pracę na mocy porozumienia stron, poprzez oświadczenie jednej ze stron z zachowaniem okresu wypowiedzenia (rozwiązanie umowy o pracę za wypowiedzeniem), poprzez oświadczenie jednej ze stron bez zachowania okresu wypowiedzenia (rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia), z upływem czasu, na który umowa była zawarta;
• art. 48 § 2 k.p. – odmowa zatrudnienia po przywróceniu do pracy;
• art. 68³ k.p. – rozwiązanie poprzedniego stosunku pracy w związku z powołaniem;
• art. 201 § 2 k.p. – rozwiązanie umowy o pracę z młodocianym z uwagi na okoliczność, iż praca zagraża zdrowiu młodocianego;
• w przepisach odrębnych.

Dodatkowo w przypadku rozwiązania stosunku pracy w trybie art. 30 § 1 k.p.:

• za wypowiedzeniem lub bez wypowiedzenia – pracodawca wskazuje stronę stosunku pracy składającą oświadczenie woli w przedmiocie rozwiązania stosunku pracy;
• bez wypowiedzenia – pracodawca wskazuje art. 52 k.p. albo art. 53 k.p. albo art. 55 k.p.;
• na mocy porozumienia stron albo za wypowiedzeniem z przyczyn niedotyczących pracownika – pracodawca wskazuje art. 1 albo art. 10 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 1474), zwanej dalej ustawą o zwolnieniach zbiorowych.

Pracodawca nie jest upoważniony do wskazania w świadectwie pracy przyczyn rozwiązania stosunku pracy. Jedyny wyjątek dotyczy sytuacji, gdy rozwiązanie umowy o pracę następuje na podstawie ustawy
o zwolnieniach zbiorowych.

Podstawę prawną wygaśnięcia stosunku pracy stanowią:

• art. 63¹ k.p. – śmierć pracownika;
• art. 63² k.p. – śmierć pracodawcy;
• art. 66 k.p. – upływ 3 miesięcy tymczasowego aresztowania;
• art. 122 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 1534) – niezgłoszenie się do pracy w ciągu 30 dni po zakończeniu służby wojskowej.

Odwołanie pracownika zatrudnionego na podstawie powołania w zakresie skutków prawnych traktowane jest wypowiedzenie umowy o pracę. Stosownie bowiem do dyspozycji art. 70 § 2 k.p., odwołanie jest równoznaczne z wypowiedzeniem umowy o pracę. W związku z tym przyjmuje się, iż w przypadku rozwiązania stosunku pracy z pracownikiem zatrudnionym na podstawie powołania jako tryb rozwiązania stosunku pracy należy wskazać w świadectwie pracy wypowiedzenie dokonane przez pracodawcę.