Skopiuj link
Z dyspozycji art. 1517 § 1 kodeksu pracy wynika, iż pora nocna obejmuje 8 godzin i powinna zostać wyznaczona pomiędzy godziną 21:00 a 7:00. O tym, które osiem godzin w ustawowym przedziale stanowić będzie porę nocną decyduje pracodawca. Musi on pamiętać, iż pora nocna nie może być dłuższa niż osiem godzin i nie może naruszać wyznaczonych przez ustawodawcę granic w jakich może zostać ustanowiona. Określenie pory nocnej nie może również polegać na zacytowaniu art. 1517 § 1 kodeksu pracy: „Pora nocna obejmuje 8 godzin między godzinami 21:00 a 7:00”. Niewywiązanie się przez pracodawcę z obowiązku określenia pory nocnej ma ten skutek, iż porę nocną stanowić będą wszystkie godziny w przedziale od godziny 21:00 do 7:00.
Obowiązek określenia pory nocnej dotyczy wszystkich pracodawców, nawet jeżeli typowy rozkład czasu pracy nie obejmuje godzin nocnych. Może się bowiem zdarzyć, że konieczność wykonywania pracy nocnej będzie stanowić konsekwencję wystąpienia nadzwyczajnych okoliczności, które nie są normalnym elementem organizacji procesu pracy.
Powszechnie dopuszczalnym jest ustalenie dla poszczególnych grup pracowników zatrudnionych w zakładzie pracy różnych pór nocnych. Taka regulacja powinna być uzasadniona organizacją pracy u przedsiębiorcy, specyfiką lub rodzajem pracy. Co istotne, ustalenie różnych pór nocnych powinno nastąpić w stosunku do określonych grup pracowników, a nie w stosunku do pojedynczych osób. Ustanowienie innej pory nocnej względem poszczególnych pracowników może bowiem zostać poczytane jako przejaw dyskryminacji.