Skopiuj link
Gromadzenie środków w ramach Pracowniczych Planów Kapitałowych będzie miało charakter dobrowolny i powszechny. Każdy z pracowników zostanie automatycznie włączony do tego systemu i to od jego decyzji zależeć będzie, czy na jego konto odprowadzane będą środki, które zostaną mu wypłacone po ukończeniu 60 roku życia.
W ramach systemu Pracowniczych Planów Kapitałowych przewidziano zawieranie dwóch rodzajów umów:
- umowy o zarządzanie PPK (stronami będą podmiot zatrudniający – pracodawca i instytucja finansowa),
- umowy o prowadzenie PPK (stronami będą osoba zatrudniona i instytucja finansowa).
Instytucje finansowe to: fundusz inwestycyjny zarządzany przez towarzystwo funduszy inwestycyjnych, fundusz emerytalny zarządzany przez Powszechne Towarzystwo Emerytalne (PTE) albo pracownicze towarzystwo emerytalne lub zakład ubezpieczeń.
Zarówno pracodawca jak i pracownik będą finansować wpłaty podstawowe w ramach PPK z własnych środków. Zgodnie z projektem ustawy będą to niewielkie kwoty, wyliczane na podstawie procentowych wskaźników określonych w ustawie, które będą potrącane z wynagrodzenia pracownika.
Zgodnie z art. 26 ust. 1 projektu ustawy wpłata podstawowa finansowana przez pracodawcę będzie stanowić 1,5% wynagrodzenia brutto. Podmiot zatrudniający może zadeklarować w umowie o zarządzanie PPK dokonywanie wpłaty dodatkowej w wysokości do 2,5% wynagrodzenia. Pracownik zaś, z własnych środków, będzie odprowadzał 2% swojego wynagrodzenia, przy czym wysokość wpłaty podstawowej pracownika będzie ustalana w oparciu o wynagrodzenie ustalone w kwocie brutto, ale pobierane z wypłaty netto (art. 27 ust. 1 projektu ustawy). Jego wkład będzie mógł być mniejszy, jeżeli pracownik osiąga w danym miesiącu wynagrodzenie z różnych źródeł nieprzekraczające kwoty odpowiadającej 1,2‑krotności minimalnego wynagrodzenia. W takim przypadku wpłata może wynosić mniej niż 2% wynagrodzenia, ale więcej niż 0,5% (art. 27 ust. 2 projektu). Ponadto uczestnik PPK może zadeklarować wpłatę dodatkową w wysokości do 2% wynagrodzenia.
To pracownik będzie mógł decydować o wysokości wpłaty. Jak stanowi art. 27 ust. 4 projektu, wysokość wpłaty podstawowej, o której mowa w ust. 2, lub wpłaty dodatkowej uczestnik PPK określa w deklaracji składanej podmiotowi zatrudniającemu. Deklarację wysokości wpłaty podstawowej, o której mowa w ust. 2, uczestnik składa w miesiącu, w którym jego wynagrodzenie, osiągane z różnych źródeł, nie przekroczyło kwoty, o której mowa w ust. 2. Podmiot zatrudniający ma obowiązek poinformowania uczestnika PPK o możliwości zadeklarowania wpłaty dodatkowej oraz o możliwości obniżenia wysokości wpłaty podstawowej zgodnie
z ust. 2.
Dodatkową zachętą do gromadzenia środków w ramach Pracowniczych Planów Kapitałowych przewidzianą w projekcie ustawy mają być tak zwane wpłaty powitalne i dopłaty roczne. Wpłata powitalna będzie świadczeniem jednorazowym w wysokości 250 zł finansowanym z Funduszu Pracy. Następnie co roku, z tytułu uczestnictwa w PPK, pracownik będzie otrzymywał dopłatę roczną. Zgodnie z art. 32 ust. 2 uczestnikowi PPK przysługuje dopłata roczna, jeżeli kwota wpłat podstawowych i dodatkowych finansowanych przez podmiot zatrudniający oraz uczestnika w danym roku kalendarzowym jest równa co najmniej kwocie wpłat podstawowych, należnych od kwoty stanowiącej 6-krotność minimalnego wynagrodzenia obowiązującego w tym roku. Natomiast uczestnikowi PPK, o którym mowa w art. 27 ust. 2, dopłata roczna przysługuje w przypadku, gdy kwota wpłat podstawowych i dodatkowych finansowanych przez podmiot zatrudniający oraz uczestnika w danym roku kalendarzowym jest równa co najmniej 25% kwoty wpłat podstawowych, należnych od kwoty stanowiącej 6-krotność minimalnego wynagrodzenia obowiązującego w tym roku. Również te środki będą finansowane z Funduszu Pracy.
Podmiot zatrudniający za niewywiązanie się z obowiązku dokonywania wpłat do PPK będzie podlegał grzywnie w wysokości od 1000 do 1 000 000 zł. Realizacja obowiązku tworzenia i prowadzenia PPK będzie kontrolowana przez Państwową Inspekcję Pracy.
Magdalena Jeziorska
radca prawny