Dużo kontrowersji budzą nowe zasady naliczania i rozliczania składki zdrowotnej. Jej wysokość będzie uzależniona od stosowanej przez podatnika formy opodatkowania. W przypadku opodatkowania według skali podatkowej albo podatkiem liniowym składka będzie obliczana proporcjonalnie do dochodu, a składka opłacana przez podatników korzystających z ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych będzie uzależniona od poziomu osiąganych przez nich przychodów.

Podatnicy opodatkowani według skali podatkowej od 2022 roku będą opłacać miesięczną składkę zdrowotną w wysokości 9% osiąganego przez nich dochodu. Kwota ta nie może być jednak niższa niż 270,90 zł.

Dla podmiotów, którzy korzystają z podatku linowego składka została ustalona na poziomie 4,9% od dochodu. Również w tym wypadku minimalne miesięczne obciążenie nie będzie niższe niż 270,90 zł.

W przypadku karty podatkowej składka zdrowotna co miesiąc będzie wynosić 270,90 zł.

Nieco inaczej wygląda sytuacja podatników opodatkowanych ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Wysokość składki zdrowotnej jest uzależniona od wysokości osiąganych przychodów. Podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne stanowi bowiem:

• 60% przeciętnego wynagrodzenia, jeżeli przychody z działalności osiągnięte od początku roku kalendarzowego, nie przekroczyły kwoty 60 000 zł;
• 100% przeciętnego wynagrodzenia, jeżeli przychody z działalności osiągnięte od początku roku kalendarzowego, przekroczyły kwotę 60 000 zł i nie przekroczyły kwoty 300 000 zł;
• 180% przeciętnego wynagrodzenia - jeżeli przychody z działalności osiągnięte od początku roku kalendarzowego, przekroczyły kwotę 300 000 zł.

Składka będzie odprowadzana co miesiąc od dochodu uzyskanego w miesiącu poprzedzającym miesiąc, za który opłacana jest składka.

Po roku składkowym (rok składkowy to okres od 1 lutego danego roku do 31 stycznia roku następnego) trzeba będzie dokonać rozliczenia składki. Roczną podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne dla osób rozliczających się według skali podatkowej lub podatkiem liniowym stanowi dochód z działalności gospodarczej ustalony za rok kalendarzowy, pomniejszona o kwotę opłaconych w tym roku składek na ubezpieczenia: emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe (jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów). Jeżeli wpłacona w trakcie roku będzie niższa od ustalonej na podstawie rocznej podstawy to przedsiębiorca będzie zobowiązany do dopłacenia różnicy. Natomiast w odwrotnej sytuacji, kiedy składka została zapłacona w trakcie roku w zawyżonej wysokości, będzie można złożyć wniosek o zwrot nadpłaty w ciągu miesiąca od upływu terminu na złożenie zeznania podatkowego, czyli do końca maja danego roku.