Zgodnie z art. 162 kodeksu pracy na wniosek pracownika urlop może być podzielony na części. W takim jednak przypadku co najmniej jedna część wypoczynku powinna trwać nie mniej niż 14 kolejnych dni kalendarzowych.
Co do zasady urlopy powinny być udzielane zgodnie z planem urlopów albo po porozumieniu z pracownikiem. Ustalony termin urlopu wiąże obie strony stosunku pracy. Może on ulec zmianie wyłącznie w dwóch przypadkach:
- na wniosek pracownika, uzasadniony ważnymi przyczynami,
- ze względu na szczególne potrzeby pracodawcy – jeżeli nieobecność pracownika spowodowałaby poważne zakłócenia toku pracy.
Pracodawca jest również obowiązany przesunąć ustalony termin rozpoczęcia korzystania z urlopu przez pracownika, jeżeli wystąpią usprawiedliwione przyczyny nieobecności pracownika w pracy, to jest z powodu:
- choroby,
- odosobnienia w związku z chorobą zakaźną,
- powołania na ćwiczenia wojskowe lub na przeszkolenie wojskowe albo stawienia się do pełnienia terytorialnej służby wojskowej rotacyjnie, na czas do 3 miesięcy,
- urlopu macierzyńskiego, urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopu rodzicielskiego i urlopu ojcowskiego.
Powyższe przyczyny uzasadniają również przerwanie urlopu.
Urlopu niewykorzystanego w terminie ustalonym należy pracownikowi udzielić najpóźniej do dnia 30 września następnego roku kalendarzowego (art. 168 kodeksu pracy).