Skopiuj link
Ustawa z dnia 30 października 2002 roku o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (dalej: ustawa wypadkowa) jasno definiuje w jakich przypadkach zasiłek z ubezpieczenia wypadkowego nie będzie należny.
Zasiłek chorobowy z ubezpieczenia wypadkowego nie przysługuje za okresy niezdolności do pracy spowodowanej wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową, za które ubezpieczony na podstawie przepisów o wynagradzaniu zachowuje prawo do wynagrodzenia, uposażenia, stypendium lub innego świadczenia przysługującego za czas niezdolności do pracy. (art. 8 ust. 3 ustawy wypadkowej)
Ponadto świadczenie nie będzie przysługiwało, gdy osoba ubezpieczona naruszyła przepisy dotyczące ochrony życia lub zdrowia działając umyślnie lub w skutek niedbalstwa, co stanowiło wyłączną przyczynę wypadku i zostało to udowodnione (art. 21 ust. 1 ustawy wypadkowej).
Na zasiłek nie może liczyć także ubezpieczony, który pod wpływem alkoholu środków odurzających, lub psychotropowych w znacznym stopniu przyczynił się do spowodowania wypadku (art. 21 ust. 2 ustawy wypadkowej). Zgodnie z art. 21 ust. 3, w razie uzasadnionego przypuszczenia, że ubezpieczony znajdował się w stanie nietrzeźwości, pod wpływem środków odurzających lub substancji psychotropowych, płatnik może skierować go na badania niezbędne do ustalenia zawartości tych substancji w organizmie. Ubezpieczony ma obowiązek poddać się takiemu badaniu. Jeśli tego nie zrobi to również pozbawi się prawa do świadczeń, chyba że wykaże, iż niemożność poddania się badaniu wynikła z obiektywnych okoliczności.
Ponadto ZUS odmówi przyznania świadczeń z ubezpieczenia wypadkowego w przypadku (art. 22 ust. 2 ustawy wypadkowej):
- nieprzedstawienia protokołu powypadkowego lub karty wypadku;
- nieuznania w protokole powypadkowym lub karcie wypadku zdarzenia za wypadek przy pracy w rozumieniu ustawy;
- gdy protokół powypadkowy lub karta wypadku zawierają stwierdzenia bezpodstawne.