Osoby, które stały się niezdolne do pracy w wyniku wypadku, nabywają prawo do zasiłku chorobowego w wysokości 100% podstawy jego wymiaru. Jeżeli niezdolność do pracy była spowodowana wypadkiem przy pracy, ubezpieczony nabywa prawo do zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego.

„Udostępnienie przez spółkę produktów sfinansowanych przez spółkę, które nie są związane ze spotkaniami biznesowymi, w sytuacji gdy nie ma możliwości ustalenia wartości świadczenia otrzymanego przez konkretnego pracownika, koszt przedmiotowych produktów nie stanowi dla pracownika nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”. Takie stanowisko zostało wyrażone w interpretacji indywidualnej z dnia 17 sierpnia 2018 roku, sygn. 0112-KDIL3-1.4011.325.2018.1.AMN.

Problematyka poddania osoby świadczącej pracę na podstawie umowy cywilnoprawnej badaniom lekarskim wywołuje wiele rozbieżności wśród praktyków. Rozwiania tych wątpliwości należy szukać w kodeksie pracy.

Za szkodę wyrządzoną przez kilku pracowników pracownicy odpowiadać mogą albo na zasadach odpowiedzialności materialnej za szkodę wyrządzoną pracodawcy, albo na zasadach odpowiedzialności za mienie powierzone.

Co do zasady ekwiwalent pieniężny przysługuje pracownikowi za niewykorzystany urlop, do którego pracownik nabył prawo w roku kalendarzowym, w którym ustał stosunek pracy, oraz za urlop zaległy. Prawo to powstaje w dniu rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy.

Podstawę wymiaru zasiłku z tytułu niezdolności do pracy stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie jakie osiągnął pracownik za okres 12 miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Jeżeli pracownik przepracował krótszy okres, w podstawie należy uwzględnić przychód za pełne kalendarzowe miesiące zatrudnienia.

PPK są powszechnym, dobrowolnym i prywatnym systemem długoterminowego oszczędzania dla osób zatrudnionych, tworzonym i współfinansowanym przez podmioty zatrudniające i państwo. Już od 1 lipca 2019 roku obowiązek stosowania przepisów ustawy o PPK został nałożony na podmioty zatrudniające w dniu 31 grudnia 2018 r. minimum 250 osób zatrudnionych. Od 1 stycznia 2020 roku objął on także te podmioty zatrudniające, które na dzień 30 czerwca 2019 roku zatrudniały co najmniej 50 osób.

Przedłużenie umowy o pracę do dnia porodu następuje z mocy prawa. Strony stosunku pracy nie muszą zatem podejmować dodatkowych działań związanych z tym przedłużeniem, w szczególności zawierać aneksu do umowy lub kolejnej umowy o pracę. Pracodawca powinien natomiast potwierdzić pracownicy przedłużenie umowy.

Przepracowanie chociażby jednego dnia w miesiącu skutkuje uzyskaniem przez pracownika uprawnionego do kolejnych urlopów wypoczynkowych urlopu za ten miesiąc. Skutek ten nie będzie miał miejsca w stosunku do pracownika podejmującego pierwszą w życiu pracę w roku kalendarzowym, w którym podjął tę pracę.

Na podstawie kodeksu pracy, tworząc grafik czasu pracy, pracodawca obowiązany jest respektować prawo pracownika do dobowego i tygodniowego odpoczynku. Inaczej mówiąc, pracodawca powinien zapewnić pracownikowi w każdej dobie co najmniej 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku (art. 132 § 1 kodeksu pracy), a w każdym tygodniu co najmniej 35 godzin nieprzerwanego odpoczynku, obejmującego co najmniej 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku dobowego (art. 133 § 1 kodeksu pracy). Przedmiotowego obowiązku nie wyłącza okoliczność odbywania przez pracownika podróży służbowej.