Skopiuj link
W 2016 roku zaczęły obowiązywać nowe przepisy kodeksu pracy dotyczące umów na czas określony. Przede wszystkim określono, iż zatrudnienie na podstawie umowy/umów na czas określony nie może obejmować okresu dłuższego niż 33 miesiące. Ponadto te same podmioty nie mogą zawrzeć więcej niż 3 umów o pracę na czas określony. Każda następna taka umowa, jak również umowa trwająca po upływie 33 miesięcy, będzie wywoływała skutki prawne jak umowa o pracę zawarta na czas nieokreślony. Ustawodawca zastrzegł jednak kilka wyjątków, w których nie stosuje się powyższych ograniczeń. Jest to możliwe w przypadku zawarcia umowy w celu zastępstwa nieobecnego pracownika, wykonania prac dorywczych lub sezonowych bądź na okres kadencji, jak również gdy występują obiektywne przyczyny leżące po stronie pracodawcy, które uzasadniają stosowanie zatrudnienia opartego na umowie na czas określony przez dłuższy okres czasu.
Zmiany dotknęły również przepisy określające wypowiedzenie umowy o pracę na czas określony. Mocą wskazanej nowelizacji ujednolicono okresy wypowiedzenia umów na czas określony z okresami wypowiedzenia umów na czas nieokreślony. Są one uzależnione od stażu pracy pracownika u danego pracodawcy i wynoszą:
- 2 tygodnie, jeżeli pracownik był zatrudniony krócej niż 6 miesięcy,
- 1 miesiąc, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 6 miesięcy,
- 3 miesiące, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 3 lata.
Ogromnie istotne znaczenie w tym zakresie mają przepisy przejściowe, które odnoszą się do umów zawartych przed wejściem w życie omawianej zmiany i trwających w dniu jej wejścia w życie (tj. 22.02.2016r.). Aby prawidłowo ustalić okres wypowiedzenia dla takich umów, należy jako staż pracy uwzględnić wyłącznie okres zatrudnienia po dniu wejścia w życie znowelizowanych przepisów. Natomiast w odniesieniu do umów zawartych po 22 lutego 2016 roku bierze się pod uwagę cały staż pracownika u danego pracodawcy. Ponadto przepisy przejściowe stanowią, iż w odniesieniu do umów trwających w dniu wejścia w życie nowelizacji, w których nie dopuszczono możliwości ich wcześniejszego rozwiązania, stosuje się starą regulację. Zaś do umów o pracę na czas określony, trwających 22 lutego 2016 roku, a zawartych na okres dłuższy niż 6 miesięcy i w których przewidziano możliwość wypowiedzenia, zastosowanie mają nowe okresy wypowiedzenia.