Skopiuj link
Z dyspozycji przepisu wynika, iż przedłużenie umowy do dnia porodu następuje jedynie w przypadku, gdy strony łączy umowa o pracę na czas określony albo umowa na okres próbny przekraczający miesiąc. Przedłużenie nie będzie miało natomiast miejsca, jeżeli pracownica i pracodawca zawarli umowę o pracę na czas określony w celu zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy (art. 177 § 31 kodeksu pracy) bądź umowę o pracę na okres próbny nieprzekraczający miesiąca (art. 177 § 3 kodeksu pracy).
Przedłużenie umowy do dnia porodu następuje, jeżeli umowa miałaby ulec rozwiązaniu po upływie (po zakończeniu) trzeciego miesiąca ciąży. Termin upływu trzeciego miesiąca ciąży oblicza się w równej miary miesiącach księżycowych (28 dni) (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 5 grudnia 2002 r., sygn. akt I PK 33/02). Jeżeli stosunek pracy miałyby ulec rozwiązaniu wcześniej, tj. przed upływem trzeciego miesiąca ciąży, umowa nie ulegnie przedłużeniu.
Skutek w postaci przedłużenia umowy następuje z mocy prawa. W związku z tym strony stosunku pracy nie muszą podejmować jakichkolwiek czynności prawnych, w szczególności zawierać aneksu do umowy o pracę lub kolejnej umowy o pracę. Przepisy nie nakładają także obowiązku informowania pracownicy o przedłużeniu umowy. Jednakże w celu uniknięcia niejasności i sporów zaleca się pracodawcom poinformowanie pracownicy o przedłużeniu, na podstawie art. 177 § 3 kodeksu pracy, zawartej z nią umowy o pracę do dnia porodu.
Umowa o pracę przedłużona na podstawie art. 177 § 3 kodeksu pracy ulega rozwiązaniu w dniu porodu. Dzień porodu jest ostaniem dniem trwania stosunku pracy. W związku z tym w świadectwie pracy jako datę rozwiązania umowy o pracę należy wskazać datę porodu, a jako podstawę prawną ustania zatrudnienia art. 30 § 1 pkt 4 kodeksu pracy.