Skopiuj link
Przed określoną w ten sposób datą, umowa ta może zostać rozwiązana na podstawie:
- jednostronnej czynności prawnej dokonanej przez jedną z jej stron (wypowiedzenie lub rozwiązanie bez wypowiedzenia),
- dwustronnej czynności prawnej dokonanej przez obie strony stosunku pracy (porozumienie),
- wygaśnięcia w ściśle przewidzianych prawem okolicznościach (np. śmierć jednej ze stron, upływ 3-miesięcznego pobytu pracownika w areszcie tymczasowym).
Zarówno jednostronna, jak i dwustronna czynność prawna zmierzająca do rozwiązania umowy o pracę powinna zostać dokonana na piśmie.
Jeżeli nie nastąpi żadne z wymienionych powyżej zdarzeń, wówczas umowa o pracę na czas określony będzie trwać do wskazanego w jej treści terminu. W takim przypadku do jej rozwiązania dochodzi niejako samoczynnie, z mocy samego prawa. Nie ma zatem potrzeby składania jakichkolwiek oświadczeń przez strony stosunku pracy. W szczególności zaś, pracodawca nie jest zobowiązany informować pracownika na piśmie o zbliżającym się ostatnim dniu obowiązywania terminowej umowy o pracę. Podobnie żaden z przepisów prawa pracy nie nakłada na pracodawcę obowiązku poinformowania pracownika o braku zamiaru przedłużenia obowiązywania kończącej się umowy o pracę, czy też obowiązku poinformowania pracownika o braku zamiaru zawarcia z nim kolejnej tego typu umowy.
W związku z zakończeniem obowiązywania terminowej umowy o pracę i braku po stronie pracodawcy woli dalszego zatrudniania pracownika, pracodawca będzie zobowiązany do dopełnienia swoich obowiązków związanych z zakończeniem stosunku pracy, jak na przykład wydanie świadectwa pracy, czy wyrejestrowanie pracownika z ZUS.