Skopiuj link
Zwolnienie z obowiązku świadczenia pracy stanowi oświadczenie woli pracodawcy. Powinno ono zostać złożone w taki sposób, aby jego treść nie budziła wątpliwości co do intencji składającego oświadczenie. Powinno ono być wyraźne i jednoznaczne. Nie może zostać złożone w sposób dorozumiany. Posłużenie się przez ustawodawcę zwrotem "w związku z wypowiedzeniem umowy o pracę" wskazuje, iż oświadczenie w przedmiocie zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy może zostać dokonane jednocześnie z oświadczeniem woli o wypowiedzeniu umowy bądź później. Nie może natomiast zostać dokonane wcześniej, tj. przed złożeniem oświadczenia w przedmiocie wypowiedzenia umowy o pracę.
Pracownikowi zwolnionemu z obowiązku świadczenia pracy przysługuje prawo do pełnego wynagrodzenia za pracę. Przepis art. 362 kodeksu pracy stanowi bowiem wyjątek od wyrażonej w art. 80 kodeksu pracy zasady, iż wynagrodzenie przysługuje za pracę wykonaną.
Przepisy nie regulują dopuszczalności cofnięcia przez pracodawcę oświadczenia o zwolnieniu z obowiązku świadczenia pracy. W tym zakresie istniał spór w doktrynie, jednak obecnie dominuje pogląd, iż pracodawca może jednostronnie cofnąć swoje oświadczenie woli. „Działanie to ma charakter polecenia pracodawcy, które mieści się w ramach jego kompetencji kierowniczych (zwłaszcza art. 22 § 1 oraz art. 100 § 1 KP). Przepis nie ustanawia żadnych dodatkowych przesłanek, np. zgody zainteresowanego pracownika czy szczególnych okoliczności leżących po stronie przedsiębiorstwa. W komentowanym przepisie brak jest również wskazania okoliczności, które ograniczałyby możliwość cofnięcia takiego polecenia. W konsekwencji uważam, że pracodawca może jednostronnie cofnąć zwolnienie z obowiązku świadczenia pracy oraz wezwać pracownika do podjęcia obowiązków.” (Kodeks pracy. Regulacje Covid-19 w prawie pracy. Komentarz, red. prof. dr hab. Arkadiusz Sobczyk).